Jak walka Doom ewoluuje wraz z nowoczesną muzyką metalową

Trwałe dziedzictwo Dooma jest wewnętrznie powiązane z ewolucją muzyki metalowej. Ikoniczne obrazy i ścieżki dźwiękowe serii, pełne ognia, czaszek i demonicznych bytów, odzwierciedla estetykę zespołów takich jak Iron Maiden. Ta symbiotyczna relacja odzwierciedlała ewolucję rozgrywki franczyzy, obejmując różnorodne metalowe podgatuty w ciągu trzech dekad. Od wpływów oryginalnego losu do nowoczesnego metalcore Doom Eternal , ścieżka dźwiękowa konsekwentnie przekracza granice.

Oryginał z 1993 roku mocno czerpał z metalowych gigantów metalowych lat 80./wczesnych lat 90., takich jak Pantera i Alice w łańcuchach. Utwory takie jak „Untitled” (E3M1: Hell Keep) pokazują wyraźny wpływ Pantera. Ogólna ścieżka dźwiękowa, z jego thrash metalową energią przypominającą Metallikę i wąglika, doskonale uzupełniała szybką, trzewną akcję gry. Wynik Bobby'ego Prince'a pozostaje ponadczasowym klasykiem, idealnie synchronizującym z kultową strzelaniną gry.

IMGP%

Odejście Doom 3w horrorze przetrwania wymagało innego krajobrazu dźwiękowego. Podczas gdy początkowo rozważano zaangażowanie Trent Reznor, Chris Vrenna i Clint Walsh ostatecznie stworzyli ścieżkę dźwiękową przypominającą Materalus , jego niekonwencjonalne podpisy czasowe i pejzażu dźwiękowe doskonale uzupełniają atmosferę gry. Chociaż projekt Doom 3 jest obecnie uważany za odstającego w serii, był to odważny eksperyment odzwierciedlający ewoluujący krajobraz FPS i zmiany sceny metalowej.

Ponowne uruchomienie w 2016 r. Oznaczało triumfalny powrót do formy, obejmując szaloną energię oryginału. Przełomowy wynik Micka Gordona, arcydzieło DJENT, doskonale uchwycił intensywną strzelaninę gry. Doom Eternal (2020), jednocześnie zawierając wpływ Gordona, przesunął się w kierunku metalcore, odzwierciedlając zarówno trendy gatunku, jak i elementy platformowe. Podczas gdy obie ścieżki dźwiękowe są wyjątkowe, surowa moc 2016 pozostaje osobistym faworytem dla wielu.

• Doom: The Dark Eges* przedstawia fascynujący nowy rozdział. Początkowe spojrzenie sugerują, że ścieżka dźwiękowa przyciąga inspirację zarówno z klasycznego, jak i współczesnego metalu, odzwierciedlając mieszankę klasycznej walki z Doom z innowacyjną mechaniką. Wolniej, bardziej celowa walka, zawierająca tarczę i spotkania na dużą skalę, wymaga ścieżki dźwiękowej, która równoważy miażdżącą ciężkość z momentami dynamicznej intensywności. Zaknożenie sejsmicznego dźwięku, a także wpływy Thrash przypominające oryginalny zagłada, wskazuje na przekonujący wynik.

Włączenie mechów i mitologicznych stworzeń rozszerza zakres rozgrywki Dooma, odzwierciedlając eksperymenty w nowoczesnym metalu. Ta ewolucja, pod wpływem gier takich jak Titanfall 2 , obiecuje ekscytujące doświadczenie. Połączenie intensywnej walki i potencjalnie przełomowej pozycji ścieżki dźwiękowej Doom: The Dark Ages jako bardzo oczekiwany tytuł zarówno dla fanów Doom, jak i Metal. Oczekiwanie jest namacalne, aby nowe metalowe arcydzieło towarzyszyło wydaniu gry.