Jak adaptacja smoka: Yakuza - świeża perspektywa lub ryzykowny hazard?
Główni aktorzy w nadchodzącym jak smok: adaptacja Yakuza zrobiła zaskakujące objawienie w SDCC: ani Ryoma Takeuchi, ani Kento Kaku nie grali żadnej gry przed lub podczas kręcenia filmowania. Ta celowa decyzja, według zespołu produkcyjnego, miała na celu wspieranie świeżej, niezwiązanej interpretacji bohaterów.
Takeuchi wyjaśnił, za pośrednictwem tłumacza, że choć zdaje sobie sprawę z globalnej popularności gier, celowo nie uniemożliwił jej grania, aby zapewnić całkowicie oryginalne podejście do przedstawienia postaci. Kaku potwierdziła to, podkreślając zaangażowanie zespołu w tworzenie własnej wersji, szanując ducha materiału źródłowego, jednocześnie tworząc unikalną tożsamość na ekranie.
To niekonwencjonalne podejście rozpaliło debatę wśród fanów. Podczas gdy niektórzy wyrażają zaniepokojenie potencjalnymi odchyleniami od materiału źródłowego, inni utrzymują, że niezniszczalność aktorów z gier niekoniecznie jest szkodliwa dla udanej adaptacji. Pominięcie kultowej miniganu karaoke z serialu dodatkowo podsyciło te lęki.
Ella Purnell, główna aktorka w adaptacji Fallout (która przyciągnęła 65 milionów widzów w ciągu pierwszych dwóch tygodni), zaproponowała kontrastową perspektywę. Uznając twórczą wolność showrunnerów, podkreśliła korzyści z zanurzenia się w świecie materiału źródłowego.
Jednak dyrektor studia RGG Masayoshi Yokoyama wyraził zaufanie do wizji dyrektorów Masaharu Take i Kengo Takimoto. Pochwalił ich zrozumienie materiału źródłowego, porównując podejście dyrektora do podejścia do autora oryginalnej historii. Yokoyama podkreślił jego powitanie o nowej interpretacji, wierząc, że gra w gry Kiryu była już udoskonalona i otwarta na wyjątkową ponowne wyobrażenie na ekranie. Podkreślił, że portrety aktorów, choć różne od gier, są dokładnie tym, co sprawia, że adaptacja jest ekscytująca.
Sukces tego odważnego podejścia dopiero się okaże, ale debata podkreśla złożony związek między materiałem źródłowym a adaptacją oraz różnymi perspektywami na to, co stanowi wierną i angażującą interpretację